Κατά την Rhesus ανοσοποίηση, τα μοναδικά ευρήματα που ανιχνεύονται ως παθολογικά είναι η αυξημένη ταχύτητα στην μέση εγκεφαλική αρτηρία και η μειωμένη κινητικότητα του εμβρύου. Αυτό οφείλεται στην παθογένεια της κατάστασης αυτής, καθώς τα μητρικά αιμολυτικά αντισώματα περνούν τον πλακούντα και προκαλούν εμβρυική αναιμία.  Όταν ο αιματοκρίτης είναι λιγότερος από τα 6 g/dL, τότε εμφανίζεται εμβρυικός ύδρωπας. Προγεννητικά μπορούμε να ανιχνεύσουμε την αναιμία όταν η μέγιστη ταχύτητα στην μέση εγκεφαλική αρτηρία είναι μιάμιση φορά πολλαπλάσια της σταθερής απόκλισης (γράφημα π). Μητέρες που είχαν προσβληθεί σε προηγουμένη εγκυμοσύνη, χρειάζονται στενή παρακολούθηση κάθε 1-2 εβδομάδες μετά την 18^η  εβδομάδα κύησης.  Στις περιπτώσεις που εμφανίζεται ασκίτης ή παθολογικά υψηλή μέγιστη ταχύτητα στην μέση εγκεφαλική αρτηρία, χρειάζεται μετάγγιση αίματος με ομφαλιδοπαρακέντηση.

Γράφημα π: Απεικόνιση του μέσου όρου της φυσιολογικής μέγιστης ταχύτητας (PSV) στην μέση εγκεφαλική αρτηρία (πράσινη καμπύλη) και της κατά μιάμιση φορά πολλαπλάσιας της σταθερής απόκλισης της (κόκκινη καμπύλη). Δημοσιεύτηκε από: Hernandez-Andradeetal. UltrasoundObstetGynecol 2004;23:442.

 Ωστόσο, μετρήσεις της μέγιστης ταχύτητας στην μέση εγκεφαλική αρτηρία χρησιμοποιούνται και σε άλλες καταστάσεις αναιμίας, όπως στην ενδομήτρια λοίμωξη με parvovirusB19, στην εμβρυομητρική αιμορραγία και στο σύνδρομο εμβρυο-εμβρυικής  μετάγγισης των διδύμων.